Veel Nederlanders weten niet wat ze missen

Hennie Bongers en zijn vrouw Celeste namen ‘in de coronatijd’ het besluit naast hun boerderij met opfokkalveren ook zelf vlees te gaan verkopen. Er is nu een winkel aan huis en de familie wil ook vlees gaan afzetten bij andere lokale partijen in de regio, zoals slagers en supermarkten. Restaurants hebben de weg inmiddels al aardig gevonden, aldus Hennie Bongers. ”Van oudsher zijn wij kalverhouder. Daarbij drijf ik ook handel, waarbij we de kalveren bij de boer ophalen. Toen ik thuis in de boerderij kwam, hadden we alleen wit- en roodvlees. Na de mond- en klauwzeercrisis van 2000 gingen we hier over op louter rosékalveren. Kalfsvlees was altijd een typisch exportproduct. Luxe ook, want kalfsvlees was duur in verhouding tot ander rundvlees. Dat prijsverschil is grotendeels weggevallen: we kunnen nu prima concurreren met hoogkwalitatief rundvlees.”

Meer smaak

Eerst een korte uitleg: “Kalfsvlees komt van jonge runderen van maximaal twaalf maanden oud. Ik noemde al het rood- en witvlees. Roodvlees is van een kalf dat rond de achttien maanden wordt geslacht. Wit (of blank) kalfsvlees komt van het kalf dat met melk gevoed wordt. Tegenwoordig heb je twee soorten kalfsvlees: gangbaar blank kalfsvlees en rosé kalfsvlees. Rosékalveren leven langer dan de gangbare kalveren en hebben vaak een beter leven. Een derde van de kalveren wordt gehouden voor rosévlees.”

“Rosékalveren gaan na acht tot negen weken over op ruwvoer. De kalveren worden geslacht tussen de acht en twaalf maanden. Steeds meer rosékalveren worden onder de acht maanden geslacht. Het vlees is rosé van kleur. Het is een luxeproduct dat in vergelijking met gangbaar vlees veel smaakvoller is. Door de jonge leeftijd is het vlees roze van kleur, zacht en erg mals. Het zit vol belangrijke voedingsstoffen, zoals vitamine B1, D, eiwitten en ijzer. Het is licht verteerbaar en het vet­gehalte is laag. Rosé kalfsvlees past dus uitstekend in een gezond eetpatroon. Het is ook daarom dat de rosékalverhouderij tegenwoordig voor de inlandse markt een tak van betekenis is.”

Duurzame veestal

In hun stallen in Stevensbeek houden Hennie en Celeste Bongers in totaal duizend kalveren. “In onze nieuwste stal staan er zevenhonderd. Het is en Maatlat Duurzame Veehouderij (MDV)-stal. Een duurzamere veestal met een lagere milieubelasting, met maatregelen voor dier­gezondheid en dierenwelzijn. De kalveren worden gehouden in stallen met genoeg licht en staan en liggen op een rubberen vloer.” De kalveren in de veehouderij komen uit de omgeving en zijn allemaal traceerbaar. “De consument wil weten waar zijn vlees vandaan komt. En dat vind ik niet meer dan terecht”, verklaart de agrariër.

Het vlees dat Hennie en Celeste Bongers leveren bestaat uit een kruising van het Holsteinras en de ‘Belgische Blauwe’. “Dat levert geweldig kalfsvlees op”, weet de Stevensbekenaar. “Wij laten het vlees twee weken rijpen en daarna heb je een exclusief product.”

Ontdekt

Juist het feit dat kalfsvlees altijd een typisch exportproduct was, zorgde voor weinig promotie vanuit de bedrijfstak. “Toch wordt het inmiddels ontdekt: steeds meer restaurants nemen het af. Ze komen het hier ook vaak afhalen in onze winkel.” Die is elke zaterdag open van 9.30 tot 13.00 uur, en verder op afspraak. Op de website zijn de vleespakketten ook online te bestellen. Er is ook een pagina met inspirerende recepten. Nieuw zijn kant-en-klaar producten die Hello Veal binnenkort lanceert. “Gemaakt van ons eigen kalfsvlees: het zijn de kalfsbouillon, bolognese, kalfsragout, kalfsstoofvlees, en wellicht komt er ook nog de kalfsschnitzel bij. Die producten zijn een jaar houdbaar. Ook ideaal als relatiegeschenk of voor in een eindejaarscadeau.”