Onlangs heb ik met succes een cliënt bijgestaan die een verzekeringsclaim van circa € 400.000,- was misgelopen. Wat was het geval? Tijdens hevige regenval was het dak van het bedrijfsgebouw van de cliënt gedeeltelijk ingestort als gevolg van wateraccumulatie. Een paar jaar daarvoor had de betrokken assurantietussenpersoon geadviseerd de gebouwenverzekering van de cliënt over te sluiten naar een nieuwe verzekeraar. Nadat de schade bij de verzekering was gemeld, gaf de verzekeraar te kennen dat wateraccumulatie geen gedekt evenement op de polis was. Na onderzoek bleek dat wateraccumulatie bij de voormalige verzekeraar wel was verzekerd.
Onze cliënt werd op vrijwel alle onderdelen in het gelijk gesteld. De assurantietussenpersoon had de cliënt in strijd met de zorgplicht er niet op gewezen dat de dekking van de nieuwe verzekering verslechterd was ten opzichte van de oude verzekering. Ook het causaal verband tussen de tekortkoming en de schade was voldoende aangetoond.
De (aansprakelijkheidsverzekeraar van de) assurantietussenpersoon diende de volledige schade uit te keren inclusief de overige schadeposten, waaronder huurderving, onderzoekskosten, buitengerechtelijke advocaatkosten en wettelijke rente. De uitspraak van 26 april 2023 van rechtbank Oost-Brabant is gepubliceerd op www.rechtspraak.nl.
De laatste jaren heeft Van Kempen advocaten meerdere successen geboekt tegen verzekeraars en tussenpersonen. Meestal gaat het dan over de weigering om een omvangrijke schadeclaim uit te betalen. Daarbij komen onderwerpen aan de orde zoals: uitleg polisvoorwaarden, causaliteit, garantieclausules en aansprakelijkheid van de assurantietussenpersoon. Wordt u geconfronteerd met een verzekeraar die dekking weigert? Of een beroepsfout van een assurantietussenpersoon? De ervaring leert dat een afwijzend standpunt van de verzekeraar op meerdere gronden kan worden aangevochten.