Laatst weer een schrijnend geval aan mijn tafel. Een man woonde al jaren met zijn vriendin samen in haar huis, beiden eerder gehuwd geweest, allebei kinderen uit dat eerdere huwelijk, maar geen gezamenlijke kinderen. Alles leek prima geregeld, totdat zijn vriendin een auto-ongeluk kreeg en overleed.
Ik vroeg of er in het verleden “iets geregeld was” in de zin van een samenlevingscontract of testamenten. Daar hadden ze echter nooit bij stil gestaan, ze dachten dat de wet het goed had geregeld, ook omdat “laatst dat nieuwe erfrecht was gekomen”. Dat laatste klopt voor wat betreft gehuwden met kinderen.
Helaas voor deze man moeten ongehuwd samenwonenden zelfs onder het nieuwe erfrecht toch nog een testament opstellen als ze willen dat ze van elkaar erven. Als er ook een samenlevingscontract is, kunnen ongehuwden elkaar beschermen tegen aanspraken van de kinderen.
Hier was echter niets geregeld, dus het huis waar meneer in woonde was nu van zijn stiefkinderen. Die hebben (gelukkig) een goede band met hun stiefvader, maar worden wel geconfronteerd met een aanslag voor de erfbelasting voor een huis dat ze niet direct kunnen verkopen, omdat zij anders de man op straat moesten zetten.
Gelukkig kon er (doordat de verhoudingen goed waren) eenoplossing worden bedacht waar iedereen tevreden mee was, maar dat had voor hetzelfde geld heel anders kunnen uitpakken!
Een samenlevingscontract en een testament kunnen dus heel veel ellende voorkomen, ellende waar niemand op zit te wachten en iemand die net een geliefde is verloren al helemaal niet!
Wilt u hier meer over weten? Neem gerust contact met ons op! Kijk voor ons gratis spreekuur op onze website.
Met deze column begon Mr. Ramon van Schijndel in september 2015 zijn column-reeks in InZaken. In de zomer van 2018 duiken we terug in ons archief en delen we graag deze verhalen nogmaals.