Duurzaam én klaar voor het voer van de toekomst

Havens Diervoeders levert diervoeders en granen voor alle takken van professionele dierhouderij. Hoofdzakelijk bulkvoeders en granen aan varkens-, pluimvee- en rundveebedrijven in Zuid-Nederland. Daarnaast produceert men specialiteiten, met name paardenvoeders (zoals het speciaal voer dat al voor een medaille op de Olympische Spelen zorgde, door Jeroen Dubbel­dam in Sydney, 2000) en bijvoedmiddelen voor de champignonteelt. Deze specialiteiten (in zakken) worden geëxporteerd naar zestig landen op alle continenten. “De bulk is onze boterham, de specialiteiten het beleg”, stelt Joris Kaanen vast. Zijn bedrijf telt 110 medewerkers.

Grote voorsprong

Familiebedrijf Havens bestaat sinds 1845. “De opa van mijn opa kocht de water­molen in Vierlingsbeek. Ze maalden graan voor bakkers en boeren. In 1923 vestigden we ons in Maashees, toen het aantrekkelijk werd om schepen in te zetten.” In 1944 werd het bedrijf gebombardeerd en later opnieuw opgebouwd, pal aan de Maas en langs de doorgaande weg, de Monseigneur Geurtsstraat, en daar ligt het nu nog.

‘De gunstige ligging van voerfabrieken aan de rivieren heeft Nederland een grote voorsprong gegeven bij het ontwikkelen van de veehouderij. Bij ons komen de veevoedergrondstoffen grotendeels per schip aan”, zegt Kaanen. Het zijn schepen van 1000 of 2000 ton. In de laatste versie gaan tachtig vrachtwagens. Ze brengen tarwe, gerst en maïs uit bijvoorbeeld Duitsland en Frankrijk. Soja komt uit onder meer Brazilië, Argentinië of de Verenigde Staten. “In feite doen we nog steeds hetzelfde als pakweg honderd jaar geleden. Alleen kwamen de grondstoffen toen van nóg verder vandaan. Zoals soja uit Mantsjoerije, China. In 1934 haalden we nog rijst uit Birma en graan uit Noord-Amerika en Argentinië. Tarwe was toen veel duurder dan soja. Nog in 1965 kwamen veel grondstoffen overal vandaan. Europa is nog niet zo heel lang zelfvoorzienend.”

Op de langere termijn zal soja deels worden vervangen door andere grondstoffen als erwten, lupine, algen, wieren, insecten en dierlijk eiwit, is de verwachting. “Dat betekent dat er veel grondstoffen bij komen. Havens is daar met de nieuwe grondstofopslag helemaal op voorbereid.” Door de verticale opslag van vijftig meter hoog kunnen op een kleine oppervlakte veel grondstoffen worden opgeslagen

Bijna alles over water

Sinds augustus 2018 is er gebouwd aan nieuwe, duurzame silo’s voor opslag van granen en andere grondstoffen, pal tegen de in 1970 opgetrokken silo’s. Na drie jaar bouwen (waarvan anderhalf jaar aan het ondergrondse gedeelte) zijn ze afgelopen zomer gereed gekomen. De opslag in de zeventig jaar oude vlakloods, in 1951 nog gebouwd met Amerikaanse Marshallhulp, is daarmee niet langer nodig. De nieuwe silo van 50 tot 53 meter hoog staat onmiddellijk naast de loskraan direct aan de Maas. Alle grondstoffen die via de Maas komen (en dat is het merendeel) zitten ‘binnen vijf meter van de rivier’ in de opslagsilo’s. Dat bespaart tijd en veel energiekosten. En via de naastgelegen fabriek gaan ze binnen luttele meters naar een van de 25 vrachtwagens die het kant-en-klare voer naar zo’n 800 veehouders brengen, voornamelijk in Zuid-Nederland.

In de oude situatie moesten grondstoffen vaak een 250 meter lange weg afleggen voordat ze konden worden bewerkt. Ook werden veel grondstoffen per schip aangevoerd via de silo van Havens in Venlo/Blerick om daarvandaan per vrachtwagen weer naar Maashees te komen. Dat gaf drukte op de binnenplaats of op de openbare weg. Er wordt voortaan nog meer gebruik gemaakt van transport over het water. Bovendien is er eenrichtingsverkeer ingesteld op het complex. Beide ingrepen verminderen de verkeersoverlast voor omwonenden.

Zesde generatie

De nieuwe silo past in de visie van de Nederlandse Vereniging Diervoederindustrie (Nevedi) om aanvoer en inzet van diervoedergrondstoffen voor de veehouderij te laten plaatsvinden met een zo laag mogelijke CO₂- en stikstoffoodprint. Bijna alle grondstoffen kunnen nu zonder wegtransport worden aangevoerd: hetzij vanuit havens in Europa, hetzij via Rotterdam vanuit alle landen van de wereld.

In de nieuwe opslag is veel aandacht besteed aan het voorkomen van stof­explosies met behulp van luchtfilters. Verder zorgt een apparaat bij een plotselinge temperatuursverhoging via het inspuiten van vloeibare stikstof direct voor afkoeling. De grondstoffen worden geschoond en een enorme magneet haalt mogelijke ijzerdeeltjes eruit, zodat de klanten altijd schoon voer krijgen.

Door corona en het overlijden in maart dit jaar van directeur Han Kaanen (Joris’ oudere broer) was er geen grote openings­ceremonie. Het maakt de trots op de nieuwbouw er niet minder om. Han Kaanen was een standvastig man, een doorzetter met een nuchtere inborst. Diens zoon Alex (35) is inmiddels, naast Joris Kaanen, mededirecteur, telg uit de zesde generatie.