“De grootste misvatting over ons vak? Dat het stoffig zou zijn en dat ons werk ‘een druk op de knop’ is. Welnu, dat is het niet. De stropdas, de sigaar en velours gordijnen zijn allang verdwenen, en dat is goed. Niettemin is er voor het publiek op notarieel gebied nog veel onbekend. Mensen realiseren zich niet hoe je op vrij eenvoudige manier kunt regelen dat niet teveel geld naar de belastingdienst of zorg gaat. Zodra ze dát begrijpen, wordt ons vak ook een stuk interessanter voor ze. Daar wil ik me in de toekomst voor inzetten.”
Dré Teeuwen, oud-notaris, werd op 4 maart zeventig jaar. Hij nam inmiddels afscheid. “Die maand mag je afmaken en op de eerste van de daaropvolgende maand word je van rechtswege ontslagen”, klinkt het. Dat hij die tijd ‘volmaakte’ is bijzonder, zegt hij zelf. “Dat doen weinigen, maar voor mij was werken echt mijn hobby; het kostte me geen kruim. Als je in een situatie als de mijne afscheid mag nemen, dan ben je een bofkont. Daarbij wil ik benadrukken dat ik dit werk nooit alléén heb gedaan, dat deed het hele team.”
Naar Boxmeer
Hij studeerde in 1981 af in Nederlands recht en Notariaat. “Maar in 1981 was er in het notariaat geen werk te vinden. Het was toen crisis, de rente zat op 13, 14 procent. Ik ben daarom eerst vijfenhalf jaar advocaat geweest in Eindhoven en daarna vier jaar bedrijfsjurist bij de Cehave, de Boerenbond, in Veghel. Maar het notariaat bleef trekken. In 1991 ben ik begonnen en een jaar later kwam ik naar Boxmeer als kandidaat- notaris, waarna ik in 2002 Servie Bongaerts als notaris opgevolgd heb in Boxmeer.”
“Een tussentijds uitstapje naar een kantoor in Groesbeek had me doen beseffen dat mijn hart in Boxmeer lag. We hebben er een mooie, algemene praktijk. Boxmeer heeft een centrumfunctie met scholen, bedrijven en instellingen. De mentaliteit van de mensen is prettig”, aldus de geboren Limburgse bakkerszoon.
Columns die prikkelen
Sinds 2007 schreef Dré Teeuwen columns. “Het is leuk om mensen te prikkelen en te merken dat een geschreven artikel ertoe leidt dat de mensen kritisch naar hun eigen situatie kijken”, zegt hij erover. “De columns – rond met name familierecht en erfrecht – hebben ons echt naamsbekendheid gegeven. Ze waren belangrijk voor ons in wat ik nogal eens de ‘rotjaren’ noem: de periode 2008 tot, zeg maar, 2011, toen de crisis toesloeg.”
“Een van de mooiste activiteiten vond ik het verzorgen van lezingen, op verzoek van diverse verenigingen maar ook op initiatief van ons kantoor, in het Land van Cuijk en Noord Limburg. Ook daarmee brachten we het notariaat ‘dichterbij’. Het heeft beslist geholpen misvattingen over ons vak weg te nemen, maar die zijn er natuurlijk nog steeds. Ik wil me in de toekomst inzetten om deze nog verder weg te nemen.” Zitting nemen in de Helpdesk van de KBO Brabant is een eerste stap.
Toegevoegde waarde toelichten
Opvolger Ramon van Schijndel herkent uiteraard het – achterhaalde – beeld van het grote publiek. “Vooral het de mensen laten doordringen dat ons werk anders in elkaar steekt, is een van de pijlers van het werk van het ‘nieuwe notariaat’. Men beseft vaak niet wat wij allemaal verzorgen. Zo komen mensen voor één bepaald verzoek hier en regelen vervolgens heel vaak meteen ook nog andere zaken. Of gaan er in ieder geval mee aan de slag. Voor ons is het fijn om te kunnen aantonen dat we een praktijk zijn waarin we iedereen kunnen bedienen.”
Om mensen daarvan te overtuigen, is het beroep van notaris essentieel veranderd, vindt Ramon van Schijndel. “Je moet bijna een ‘lichte entertainer’ zijn. Met kennis van zaken dingen kunnen relativeren en op eenvoudige wijze uit kunnen leggen.” Het is de valkuil van deze tijd: op internet kan iedereen zijn eigen ‘wijsheid’ opdoen en denkt daarmee de notaris alleen nog voor die handtekening nodig te hebben. Volgens Ramon van Schijndel is dat iets te kort door de bocht. Alsof je een studie van vijf jaar in een avondje surfen op internet kunt wegpoetsen. “Daarom zeg ik: wij hebben het mooiste vak dat er is. Maar onze grootste uitdaging is om over het voetlicht te brengen wat nou precies die toegevoegde waarde van ons werk is. Daar werken we aan. De lezingen lagen het afgelopen jaar stil door corona; ook die gaan we weer oppikken.”
Tegen die tijd zal ook nog een afscheidsreceptie voor Dré Teeuwen worden gehouden; corona maakte dat immers onmogelijk. Of, zoals de oud-notaris zelf zegt: “Ik ga zeker niet met de stille trom vertrekken.”
Dré Teeuwen (links) en Ramon van Schijndel.
