Samen met zijn vrouw Rianne is Hugo Bens eigenaar van Bens Boerderei. Gestart in 1990. Zoon Brian werkt mee op het bedrijf, dat dochter Resi (intussen in de maatschap) gaat overnemen. Bens Boerderei wil het verhaal achter agrarisch ondernemen laten zien. Het streven naar duurzaamheid werd beloond met de prijs voor ‘meest omgevingsbewuste legpluimveehouder’, uitgereikt door Ivon Jaspers van ForFarmers. En nu is er de nominatie voor de Ondernemersprijs.
“Mijn eerste reactie was ‘ik heb nú al gewonnen: dat je gezien wordt, zeker als boer. Dat is toch mooi voor de sector. Ik ben de eerste veehouder die wordt genomineerd; in deze roerige tijden is dat een belangrijke opsteker voor onze branche. Het is een compliment, natuurlijk.”
“Nee hoor. Ik vind het belangrijk om open en transparant te produceren. We hebben hier een educatiecentrum, organiseren veel bedrijfsbezoeken, stellen ons bedrijf vaak open, verkopen eieren aan de weg. Ik vind het belangrijk dat mensen weten wat we doen. Daarnaast gooi ik niet weg; zo ben ik ook opgevoed. Dat noemen ze tegenwoordig ‘duurzaamheid’. Ik geloof in cradle-to-cradle, afval bestaat niet. Mest is geen probleem bij ons: wij verkopen onze mest, die we zelf indrogen tot korrels die vervolgens naar plekken in de wereld gaan met een mineralentekort. We belasten de Nederlandse bodem dus niet.”
“Voor dat proces heb je extra energie nodig en die halen we sinds 2012 uit onze zonnepanelen. Doordat we ook terugleveren, zijn we klimaatpositief. Verder experimenteren we met HAS Den Bosch om onze grondstoffen zo dicht mogelijk bij huis in te kopen. Ons kippenvoer komt voor negentig procent uit lokale bronnen, is niet-gemodificeerd en nagenoeg sojavrij. Op soja zit een hoge carbon- footprint. Die wil je zo laag mogelijk.”
“Ik wil toekomstbestendig ondernemen. Ik hoop dat ik dat kan overdragen op mijn dochter. Toekomstbestendig ondernemen is voor mij nadenken over wat ik noem, de ‘vierde generatie’: onze achterkleinkinderen. We moeten nadenken over ‘morgen’, maar we moeten ook niet ‘overmorgen’ vergeten. Dus nóg verder vooruit durven denken. Ik geloof echt dat we minder vlees gaan eten, maar helemaal vegetarisch zullen we niet worden. We moeten naar minder waterverbruik, minder landverbruik. Die combinatie wil ik maken, en daarvoor moeten de mensen weten wat wij als boeren doen. Een boer verstopt zich achter het hek en denkt ‘ik doe het toch goed?’ En die burger ziet alleen dat hek en die grote stal en denkt daar van alles van.”
“Daarom denk ik duurzaam: als we fossiele brandstoffen uit de keten halen, komt het plaatje er heel anders uit te zien. Wat in miljoenen jaren aan CO2 diep in de aarde was opgeslagen, laten wij in enkele decennia los… Dat moet dus anders, toekomstbestendiger. En daarbij denk ik ook aan economie, geld verdienen. Want we moeten echt dingen veranderen, maar dat heeft tijd nodig. Dus moeten we ook reëel blijven. Voor sprookjes ga ik wel naar De Efteling…”