Ode aan de Ondernemer
Hoe vaak gebruikt u het woord entrepreneur wanneer u iemand beschrijft die economische activiteiten ontplooit met winstoogmerk, gebruikmakend van eigen (of geleend) vermogen? Oftewel een ondernemer?
Hoewel entre-preneur een mooi Frans woord is (letterlijk ‘tussen-nemer’), wordt degene die het gebruikt als hautain gezien. ’Doe maar duur!’ en ‘hij zal zich wel beter voelen dan anderen’ wordt er gedacht.
Voorgaande reactie weerspiegelt het heersende klimaat. Wanneer je als ondernemer te veel laat zien wat je hebt en doet ben je arrogant en loop je naast je schoenen. Ben je terughoudend; dan word je betiteld als onvoldoende succesvol en betekenisvol. Veel ondernemers ervaren dan ook; dat een veilige houding is, om je toegevoegde waarde te laten zien voor de maatschappij; maatschappelijke betrokkenheid en impact.
Maatschappelijke impact kenmerkt zeker de winnaar van de prijs Opmerkelijk Ondernemerschap van Land van Cuijk en Noord-Limburg. Piet Verbeeten is afgelopen maand gelauwerd om zijn betrokkenheid bij initiatieven als de harmonie, een goei leven, enzovoorts.
Een onder-nemer (letterlijke vertaling naar het frans is sous-preneur) is in mijn ogen bovenal iemand die zijn/haar nek uitsteekt, initiatieven neemt en marktkansen najaagt (ook dat kun je Piet Verbeeten aanmeten). In hoeverre is dan een franchisenemer, een ambachtsman of een ZZP-er dan een souspreneur? In mijn ogen zijn ze allemaal souspreneur.
Ondernemen is het risico aangaan, ongeacht welk risico, Ondernemen is marktkansen najagen, zonder te beoordelen hoe vernieuwend dat is. Ondernemen is initiatieven nemen, los van de impact daarvan. Ondernemen is winst nastreven, buiten beschouwing gelaten hoeveel euro’s.
Maar bovenal is ondernemen bikkelen, doordouwen, verantwoordelijkheid nemen, slapeloze nachten, een diep geloof dat het wél kan, eigen-wijsheid, genieten, zelfstandige keuzen, maar ten eerste vind ik dat je ook TROTS mag zijn. En daarmee de titel entrepreneur mag dragen, als een ode aan het ondernemerschap.
Sander Groenen
Imago
