‘Mijn nek is al een tijdje gevoelig. Maar nu trekt het ook nog door in mijn arm. Ik weet niet meer hoe ik m’n arm moet houden.’ En daar sta je dan als werkgever. Je baliemedewerkster is eigenlijk nooit ziek. En bij twee parttime baliemedewerksters moet je er niet aan denken dat er eentje uit gaat vallen. ‘Wil je misschien een andere muis?’ Maar eigenlijk weet je al dat het daar waarschijnlijk niet mee opgelost is.
In een helder moment besluit je om TIGRA te gaan bellen. Die komen met de suggestie om een werkplekonderzoek te laten doen. En dan komt de onvermijdelijke vraag: ‘Wat kost dat?’ ‘Dat is 370 euro meneer.’ Alsof je een koelkast koopt! Ik krijg echter wel eens de indruk dat het in de dienstverlening nóg lastiger is om je productprijs te onderbouwen. Je kan het niet vastpakken of zien.
Maar wat krijg je er dan voor? Er is natuurlijk sprake van een dreigend probleem: een medewerker die mogelijk uit gaat vallen. Samen met die medewerker wordt de werkplek bekeken en optimaal ingesteld. Het nemen van pauzes en variatie van houding wordt besproken. Met myofeedback kunnen we de invloed van houding op spierspanning in de nek of onderarm mooi weergeven. Ook het gedrag is een belangrijk aangrijpingspunt.
Perfectionisme en gedrevenheid zijn uitstekende werknemerseigenschappen, maar kunnen ook tot problemen leiden. Er worden adviezen gegeven en een rapport opgemaakt zodat de werknemer ook later nog weet wat er is doorgesproken. En enkele dagen na het werkplekonderzoek is er nog een telefonisch contact met de medewerker. Kosten of baten? Uitval van personeel is duur. Een werkplekonderzoek is een investering! En één die zich goed terug laat verdienen.
Ronald Korsten, arbeidsfysiotherapeut
www.tigra.nl